Bartnictwo i strój

Tradycyjnym zajęciem Kurpiów było bartnictwo. Wytworzyło się nawet tradycyjne prawo bartne. Pszczelarstwem zajmowały się całe rodziny, które posiadały specjalne znaki własności - znamiona bartne. Każdy bartnik sezonowo mieszkał w tzw. budzie bartnej, do każdej budy należał "bór" liczący 60 barci.

Kurpie słynęli z produkcji miodu najwyższej jakości w Polsce. Ludowe zwyczaje i obrzędy zostały współcześnie opracowane z myślą o prezentacjach na imprezach folklorystycznych.

W Czarni można obejrzeć inscenizację "Na Łowy", w Łysych odbywa się konkurs na najpiękniejszą "Palmę Kurpiowską", w Lelisie "Kurpiowskie Granie", w Zawodziu koło Myszyńca "Miodobranie Kurpiowskie", w Kadzidle "Śladami Kurpiów", "Wesele Kurpiowskie" i "Niedziela Kadzidlańska".

Jeszcze dziś w dni świąteczne (np. w Boże Ciało) w niektórych wsiach można spotkać Kurpianki w strojach ludowych. Noszą one wełniane, pasiaste (dwubarwne) spódnice, białe lniane koszule i obszywane lamówką gorsety. Stopy i łydki zakrywają trzewiki. Głowy panien zdobią aksamitne "czółka", a mężatek chustki. Mężczyźni noszą białe sukienne spodnie, lniane koszule, kamizelki i przepasane wełnianym pasem sukmany z ciemnoszarego sukna. Na nogach buty ze skóry. Dawniej nosili też chodaki z łyka lipowego (zwane kurpiami - stąd nazwa mieszkańców puszczy). Na głowie zaś Kurp nosi kapelusz lub czapkę z daszkiem.