Rezerwaty przyrody

CZARNIA - (pow. 141,87 ha), utworzony w 1964 r. Ochrania 160-180-letni bór świerkowo-sosnowy. Niektóre drzewa mają nawet 190-210 lat. W podszytach występuje głównie świerk i jałowiec. Runo leśne stanowią: borówka czarna i brusznica, pszeniec leśny, wrzos zwyczajny, konwalia dwulistna, paproć orlica pospolita, szczawik zajęczy. Występują też rośliny chronione: konwalia majowa i widłaki. Wśród mchów i porostów występuje rokiet pospolity, rokiet pierzasty, płonnik oraz chrobotek reniferowy. Osobliwością rezerwatu Czarnia są, występujące tylko tu, sosny bartne. Można je podziwiać na trasie szlaku turystycznego "barci kurpiowskich", oznakowanego kolorem zielonym.

MINGOS - (pow. 13,46 ha), utworzony w 1971 r. Ochrania bór sosnowy. Licznie występuje tu jałowiec, a w podszyciu konwalia, rokitnik, widłaki, gajnik lśniący, widłoząb, sasanka i arnika górska. Na obrzeżu lasu występują płaty zbiorowisk murawowych z rzadkimi gatunkami: przetacznikiem kłosowatym, łyszczcem baldachogronowym, bodziszkiem czerwonym. Sosny odnawiają się w rezerwacie w sposób naturalny, co jest rzadkim zjawiskiem.

OLSY PŁOSZYCKIE - (pow. 140,86 ha), utworzony w 1997 r. Ochrania kompleks 70-90-letnich olsów położonych w dolinie rzeki Rozogi. Występuje tu ols porzeczkowy i las bagienny. Rosną gatunki chronione: wawrzynek wilczełyko, porzeczka czarna, kalina koralowa i kruszyna pospolita. W rezerwacie gniazdują rzadkie gatunki ptaków: orlik krzykliwy, żuraw, siniak, słonka i bocian czarny. Przedstawicielami ssaków są: łoś, jeleń, dzik i sarna. Występujące w rezerwacie zbiorowiska zastępcze to m.in. olszyny pokrzywowe i malinowe. Na terenie rezerwatu są też łąki mokre i sitowia leśne.

PODGÓRZE - (pow. 37,76 ha), utworzony w 1987 r. Ochrania bór mieszany świeży, z drzewostanem sosnowym, z domieszką świerku. Występuje tu sosna kołnierzykowa, która charakteryzuje się specyficznym odchyleniem kory na okółkach. Rosną też pojedyncze brzozy i olchy. Rezerwat jest uważany za potencjalną bazę nasienną sosny i świerka. Wśród ssaków można spotkać: jelenie, sarny, dziki, lisy, jeże, tchórze, kuny, borsuki. Wśród ptaków można obserwować: dzięcioły, pełzacze, sowy, kukułki, słowiki, drozdy, kosy, sroki, pustułki, bociany białe. Gady są reprezentowane przez jaszczurki, zaskrońce, padalce i żmije zygzakowate. Przedstawicielem płazów jest żaba.

SERAFIN - (184,92 ha), utworzony w 1998 r. Ochrania torfowisko przejściowe powstałe w wyniku zarastania Jeziora Serafin. Większą część rezerwatu zajmuje pło. Jest to "kożuch" roślinności pływającej, która zarosła powierzchnię jeziora. Na obrzeżach torfowiska występują znacznie uwodnione gleby potorfowe. Torfowiska przejściowe należą do rzadkich w naszej strefie klimatycznej i zaliczane są do osobliwości przyrodniczych. Występują tu 102 gatunki roślin naczyniowych i 33 gatunki mszaków. Żyją rzadkie i chronione gatunki roślin, np.: storczyk krwisty, storczyk plamisty, nasięźrzał pospolity, przęstka pospolita, pływacz średni, wełnianka delikatna, dziewięciornik błotny i wierzba lapońska. Rosną też gatunki mchów reliktowych. Wśród ptaków zobaczymy: cietrzewie, żurawie, krwawodzioby, przepiórki, derkacze, wodniki, bekasy kszyki, brzęczki i świerszczaki. Ssaki reprezentują: łoś, sarna, zając i lis. W celu bezpiecznego zwiedzania rezerwatu przygotowano ścieżkę dydaktyczną.

SUROWE - (pow. 4,57 ha), utworzony w 1964 r. Ochrania bór świerkowo-sosnowy. Wyróżnia się tu bór mieszany niski świerkowy, rosnący w obniżeniach terenowych, niedogodnych dla gatunków światłożądnych i ciepłolubnych. W rezerwacie żyją m.in.: jelenie, sarny, dziki, lisy, tchórze, kuny, wiewiórki, ryjówki i nornice. Wśród ptaków występują: dzięcioły, pełzacze, kowaliki, sowy i kukułki. Gady reprezentowane są przez takie gatunki jak: jaszczurki, padalce i zaskrońce, płazy zaś przez żaby.

TABORY - (pow. 17,21 ha), utworzony w 1974 r. Ochrania bór sosnowo-świerkowy. Znajduje się na granicy występowania świerku. Niektóre drzewa osiągnęły imponujące rozmiary - średnica pnia przekroczyła 50 cm a wysokość dochodzi do 30 m.

KARASKA - (pow. 402 ha). Teren rezerwatu znany jest jako Bagno Karaska. Jest to największe torfowisko na terenie powiatu ostrołęckiego i jednocześnie jedno z największych w Polsce. Torfowisko zbudowane jest z torfów wysokich i przejściowych. Utworzenie rezerwatu umożliwia obserwację rozwoju torfowiska i następujących sukcesji roślinnych. Obszar torfowiska jest miejscem wylęgu i bytowania wielu gatunków ptaków. Wśród najważniejszych osobliwości są rośliny chronione: rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne, widłak jałowcowaty i goździsty oraz ptaki: cietrzew, bekas, batalion i brodziec.